Wat Phumin Nan วัดภูมินทร์ น่าน วัดหลวงแห่งนี้สร้างโดยผู้ปกครองเมืองน่าน ประชาเชฏฐบุตร พรหมมินทร์ ในปี พ.ศ. 239 จากภายนอกวัดอาจดูเหมือนกับที่อื่น ๆ มากมายในประเทศไทย แต่เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ ก็พบว่าวัดได้รับการออกแบบมาอย่างประณีตให้ดูเหมือนได้รับการสนับสนุนจากพญานาคยักษ์สองตัวหรือพญานาค แต่ภายในวัดมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่เผยความงดงามของวัดได้อย่างเต็มที่
Royal Agricultural Station Pangda
Wat Phumin Nan วัดภูมินทร์
การออกแบบลักษณะคล้ายไม้กางเขนของอาคารหมายถึงการเข้าสู่ประตูที่แกะสลักอย่างวิจิตรงดงามประตูใดบานหนึ่งจากสี่บาน ดวงตาจะถูกดึงดูดไปยังบันไดกลางและพระพุทธรูปทองคำสี่องค์ที่มองออกไปทางทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออกและทิศตะวันตก เสาไม้สักล้อมรอบพระพุทธและค้ำหลังคา
วัดภูมินทร์ได้รับการบูรณะตั้งแต่ปี พ.ศ. 2410 ถึง พ.ศ. 2418 และในช่วงเวลานี้ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ทำให้วัดมีชื่อเสียงในประเทศไทยได้รับการว่าจ้างจากกษัตริย์องค์สุดท้ายของจังหวัดน่าน ภาพเขียนฝาผนังที่วัดภูมินทร์เป็นฉากจากเรื่องชาดกพุทธที่แสดงถึงพระชนม์ชีพในอดีตของพระพุทธเจ้า
ที่สำคัญกว่านั้นคือ ภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นบันทึกประวัติศาสตร์ของชีวิตในเมืองน่าน แสดงให้เห็นภาพชีวิตประจำวันและประเพณีของชาวไทลื้อที่เข้ามาตั้งรกรากอยู่ในพื้นที่ ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่โดดเด่นเป็นผลงานของศิลปินไทยลื้อ ทิต บัวพันธุ์ และใช้เวลากว่า 20 ปีในการสร้างจนเสร็จ ฉากจิตรกรรมฝาผนังที่โด่งดังที่สุดถูกศิลปินภาษาถิ่นเรียกว่า ‘ ปู ม่าน ยาหม่าน’
ที่ดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวและช่างภาพส่วนใหญ่ แต่ภาพจิตรกรรมฝาผนังทั้งหมดให้รายละเอียดที่น่าสนใจของชีวิตในเมืองน่านในช่วงปี ค.ศ. 1800 ภาพจิตรกรรมฝาผนังบางส่วนอาจจางหายไป แต่ยังคงไว้ซึ่งความรู้สึกของประวัติศาสตร์และเอกลักษณ์ของท้องถิ่น
ภาพวาดแสดงสไตล์การแต่งกาย ประเภทของทรงผม และแม้แต่เสื้อเชิร์ตที่รีดด้วยมือซึ่งถูกรมควันในยุคนั้น หากคุณมีเวลาศึกษามากกว่านี้ คุณจะสังเกตได้ด้วยว่าภาพจิตรกรรมฝาผนังให้คำอธิบายทางสังคมที่ทรงพลังพร้อมข้อความที่ละเอียดอ่อนเกี่ยวกับวิธีที่ชาวน่านมองโลกภายนอก รวมถึงการมาถึงของชาวฝรั่งเศสที่มายังภูมิภาคนี้ ภาพจิตรกรรมฝาผนังถูกวาดขึ้นในสมัยที่อาณาจักรน่านซึ่งเคยเป็นเอกราชของอาณาจักรน่านได้สูญเสียดินแดนให้กับฝรั่งเศสเมื่อได้รวมเข้ากับสยาม
สนับสนุนโดย : ufabet
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
